Dortmund – miasto na pełnomocnictwach powiatu leżące w zachodniej części Niemiec, w państwie federalnym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Arnsberg, w Zagłębiu Ruhry.
Dortmund to poważny ośrodek przemysłowy. Wydobycie węgla kamiennego, hutnictwo żelaza. Przemysł mechaniczny (maszyny górnicze, hutnicze, części okrętowe, składniki mostów), metaliczny, elektrotechniczny, elektroniczny, spożywczy (największy dawny ośrodek wyrobu piwa w Europie po Monachium – 6 browarów, w tym Union, Brinkhoff´s, Kronen i DAB).
Centrum finansowo-handlowe, z niezliczonymi bankami, towarzystwami ubezpieczeniowymi, przedsiębiorstwami handlowymi, giełdami i hurtowniami. Także fundamentalny węzeł kolejowy i drogowy.
Jest rezydencją licznych szkół wyższych, w tym uniwersytetu ustanowionego w 1966 roku, instytutów naukowo badawczych: Maksa Plancka, Spektrochemii i Spektroanalizy, Socjologii, Rozwoju Przestrzennego Miast, a także resortów – Bezpieczeństwa Pracy i Archiwum Gospodarczego Westfalii.
Dortmund znany jest od IX w. miasto zostało po raz pierwszy napomknięte 880 i 885 w papierach urzędowych pod nazwą Throtmanni. Była to wówczas nierozległa kolonia karolińska. W 1152 Dortmund występuje pod nazwą Tremonia, a w 1222 r. Dortmunde. W 1152 cesarz Fryderyk Barbarossa przybył do tego regionu i odbudował miejscowość, która została zniszczone w przez. Na dwa lata Dortmund był rezydencją Barbarossy. Na następne lata przypada rozwój miasta, Dortmund z nieogromnej mieściny stał się jednym z najbardziej potężnych miast na obrębie imperium. W wieku XIII Dortmund stał się członkiem Ligi Hanzeatyckiej. W 1220 stał się Wolnym Miastem Rzeszy - wyłącznie był podporządkowany bezpośrednio cesarzowi. Po 1320, zasobne miasto handlowe nazywane jest w papierach zapisywanych jako \"Dorpmunde\". Od połowy XIV Dortmund był rezydencją związku kupców Westfalii. Wojna trzydziestoletnia wywołała zanik jego funkcjonowania.
Położony w Dolnej Nadrenii - Westfalii Dortmund miał status wolnego miasta aż do 1802, kiedy stał się eksklawą księstwa Orange-Nassau. W 1806 stał się frakcją Wielkiego Księstwa Berg. Po porażce Napoleona w 1815 podczas wojen napoleońskich, Dortmund wstąpił w skład pruskiej prowincji Westfalii. W dobie industrializacji, Dortmund stał się potężnym centrum górnictwa, hutnictwa, jak również produkcji piwa.
W czasie rządów nazistów, ofiarą strachu padli pacjenci Szpitala Aplerbeck (przede wszystkim umysłowo chorzy a także starzy) których przeniesiono do Hadamar gdzie zostali zagazowani. Była to część akcji T4 (Aktion T4). Ponadto 229 dzieci zostało zabitych w \"Wydziale specjalistycznym dla Dzieci\", który został przeniesiony z Marburga w 1941 roku. Dortmund, wraz z z innymi miastami Zagłębia Ruhry, był obiektem masowego wyniszczenia przez alianckie naloty. Około 80% zabudowy legło w gruzach, w tym historyczne centrum.
Po odbudowie i modernizacji miasto stało się doniosłym centrum techniki i przemysłu. Jest to też jeden z zielonych miast w Westfalii, sławne jest z licznych obszarów zieleni i ogrodów jakich pokaźna część powstała na gruzach albo hałdach. Miasto stało się także ośrodkiem sportu, wzniesiono stadion Westfalski. Ponadto od 1973 Dortmund stał się miejscem Dortmundzkich Dni Szachowych, jednego z najważniejszych okresowych turniejów międzynarodowych w tej dyscyplinie.
Historia miasta Dortmund (Niemcy)
