Odbiorcami prezentowanego poradnika są w pierwszym rzędzie wszelcy zapaleni turyści| dla których zima stanowiła do tej pory wymuszoną i niechcianą pauzę w przygodach górskich| a którzy „dojrzeli” do tego| by zmienić tę sytuację startując przygodę z zimową turystyką narciarską. Autor ma nadzieję| że także spacerujące już na nartach bądź rakietach śnieżnych ludzie wykryją w informatorze wartościowe dla siebie porady| dyrektywy i uwagi dotyczące sprzętu| obozowania w śniegu| standardowych zagrożeń wiążących się z zimową wycieczką| etc.
Chociaż w poradniku często mówi się o nartach tourowych| NIE JEST on w żadnym przypadku przepisem krańcowego narciarstwa wysokogórskiego| ski-alpinizmu itp. Domeny te wymagają dużych technicznych umiejętności narciarskich (czasem także biegłości technik wspinaczki| asekuracji i in.) jak również wzmożonej wiedzy na temat zagrożeń pospolitych dla gór wysokich (lawin| ryzyka upadających kamieni| porywistych wiatrów| niebezpieczeństwa ostrych postaci dolegliwości wysokościowej itd.). Sprzęt ski-alpinisty| poza typowym zaopatrzeniem turystycznym| zawierać musi dodatkowe| adekwatne do trudności technicznych i niebezpieczeństw terenu składniki| takie jak: kask| raki| czekan| linę asekuracyjną| uprząż wspinaczkową| odpowiedni zasób karabinków| śrub lodowych| kostek| haków itp.
W poradniku nie zamieszam także kwestii dotyczących techniki zjazdowej – tej najlepiej uczyć się na przygotowywanym spadku albo w terenie pod kierunkiem instruktora albo innych fachowych jednostek. Zupełnie pominięte zostały też| raczej mało ważne dla początkujących| informacje na temat różnego gatunku współzawodnictw narciarskich aranżowanych w Polsce albo innych państwach europejskich.
Przedstawiany tekst ma być podporą przede wszystkim dla tych| którzy przewidują zimowe przygody turystyczne na obrębie niższych stoków| po nieskomplikowanych technicznie trasach (Karpaty| Sudety| niższe grupy górskie Europy Zachodniej i Południowej| Skandynawii itp.). Ze względu na to| że i w tych pasmach napotyka się zimą rejony zagrożone lawinami| w informatorze zamieszczono rozdziały dotyczące naczelnych strategij oceny ryzyka lawinowego a także bardzo celne zrecenzowanie ratownictwa i autoratownictwa w lawinisku. Dla bardziej doświadczonych podróżników organizujących pierwsze w żywocie wyjazdy w nieco wyższe góry (Alpy| Pireneje| Kaukaz| trekkingi narciarskie w Azji albo górach obu Ameryk) dodano krótki rozdział na temat dolegliwości wysokościowej. Treść informatora podzielona została na cztery zasadnicze bloki tematyczne.
W pierwszym z nich ( Sprzęt narciarza) zaprezentowano pobieżną charakterystykę nart znajdujących użycie w turystyce zimowej| przede wszystkim nart tourowych| jak również właściwego dla nich wyposażenia dodatkowego| a także generalne reguły wyboru| konserwacji i wykorzystywania sprzętu narciarskiego. Rozdział zawiera omówienie ubioru narciarza jak również ekwipunku| jaki powinien znaleźć się w jego plecaku podczas jednodniowej przejażdżki.
Część kolejna ( Przemieszczanie się w terenie) przedstawia podstawy pracy z mapą i kompasem| przybliża warunki terenowe spotykane poza preparowanymi trasami narciarskimi jak również porusza zagadnienia powiązane z techniką wycieczki narciarskiej (wykorzystanie fok| przecieranie drogi| poruszanie się na odkrytych spadkach itp.).
Rozdział trzeci (Bezpieczeństwo w górach) zawiera omówienia najważniejszych i najczęściej spotykanych źródeł zagrożeń| na jakie narażony jest wędrujący zimą turysta. Specyfikę zimowej przechadzki (warunki terenowe| pogodowe| „czynnik ludzki”| etc.) zdefiniowano tu pod kątem niebezpieczeństw| jakie potencjalnie mogą się z nią łączyć. W części tej znalazły się też podrozdziały oddane aklimatyzacji| odmrożeniom| hipotermii a także zagrożeniu lawinowemu.
W czwartym rozdziale ( Ekspedycje wielodniowe) dotknięto sprawę zaopatrzenia wymaganego podczas wielodniowych przechadzek narciarskich oraz zimowego obozowania w terenie.
Maciej Żemojtel – z wykształcenia leśnik| z zainteresowania od prawie dwudziestu lat czynny górołaz. Podstawą spontanicznej turystyki jest jego zdaniem gotowość poznawania i ujawniania dla siebie kawałków globu w każdym ich względzie: zarówno geograficznym i przyrodniczym| jak i ludzkim| zawartym w historii jak również kulturze ludzi. Zgodnie z tą ideą| począwszy od końca lat 80. systematycznie eksploruje z plecakiem i namiotem góry Europy Centralnej i Południowo-Wschodniej. Oryginalną jego rozrywkę stanowią Karpaty uznane jako złożony fenomen kulturowy i geograficzny. Zimą podróżuje na nartach turystycznych. Za cel podróży obiera najswobodniej odległe| trudno dostępne i rzadko wizytowane tereny| gdzie turysta liczyć może wyłącznie na mapę| kompas i własne zdolności. Nie znaczy to jednak| że nie można spotykać go na uczęszczanych szlakach Beskidu Śląskiego lub Wyspowego – zawsze uwypukla| że wszelka część Karpat ma swój własny niepowtarzalny „klimat”| a także mniej lub bardziej pociągające oblicze kulturowe| zaś uwaga teraźniejszości danego obszaru może być nie mniej pasjonująca aniżeli badanie jego historii. Jest jednym ze współzałożycieli egzystującego od 1997-ego roku Klubu Karpackiego (http://www.klub-karpacki.org). Na jego dorobek krajoznawczy składa się dzisiaj ponad 200 podróży i wypraw| w tym niezliczone wędrówki po polskich i słowackich Karpatach| regularne| letnie i zimowe wycieczki na Ukrainę i do Rumunii| wypady w góry Bułgarii (Stara Planina| Pirin)| Macedonii (Jakupica| Karadžica| Dautica| Baba Planina)| Chorwacji (Velebit)| Słowenii i in. Jego związki z górami wypływają poza turystykę. Przez wiele lat periodycznie mieszkał w Wołowcu w Beskidzie Niskim| wraz z przyjaciółmi zajmował się m.in. hodowlą kóz; pracował w schronisku PTTK na Magurze Małastowskiej. Z Beskidem Niskim| obok spędzonych w nim lat i przyjaźni z zamieszkującymi go ludźmi| wiążą go także badania prowadzone w trakcie studiów na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego| dotyczące drapieżnych żuków zamieszkujących teren Magurskiego Parku Narodowego. Dziś przebywa w Krakowie. Z wydawnictwem Bezdroża współpracował przy sposobności opracowania przewodnika Transylwania. Twierdza rumuńskich Karpat. Artykuły krajoznawcze| zdjęcia i historie z wypraw wydawał w „Płaju” i na turystycznych witrynach internetowych.
Narciarstwo tourowe, śladowe i biegowe Bezdroża
